wtorek, 27 listopada 2012

Jestem jak jesień...



Już jesień
rodzi się w moich oczach . 
Króluje 
przez kilka miesięcy 
i odchodzi 
JESTEM JAK JESIEŃ 
złota , 
szczera 
ciepła 
zimna . 
KOCHAM JESIEŃ 
Kiedyś przysypie mnie 
liśćmi 
JESTEM JESIENIĄ... 
Widzę , że przemijam 

(Maria Jasnorzewska Pawlikowska) 
Autor: o

11 komentarzy:

  1. Dag27 listopada 2012 07:54

    Piękny wiersz, częściowo się z nim utożsamiam, bo urodziłam się w jesieni :-)

    OdpowiedzUsuń
  2. ania.mania27 listopada 2012 09:26

    Też jesienna jestem ... z urodzenia, duchem i ciałem :)
    Piękna ilustracja wiersza :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Jagoda27 listopada 2012 10:15

    pięny wiersz i piękne zdjęcie...

    OdpowiedzUsuń
  4. Aneta27 listopada 2012 10:40

    jeszcze jesień, ale już pomału straszą zimą... ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. campanule27 listopada 2012 13:12

    złota, szczera, ciepła, zimna ... zupełnie jak kobieta :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Unknown28 listopada 2012 00:16

    Piękna praca - całość.

    OdpowiedzUsuń
  7. one big creative mess29 listopada 2012 02:21

    Bo mimo tego całego chłodu jesiennego, jesień jest piękna nawet jak przypomina nam o przemijnaniu. :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Ada3 grudnia 2012 08:41

    I już koniec królowania jesieni. Tak szybko przeminęła.

    OdpowiedzUsuń
  9. fotoszepty3 grudnia 2012 09:18

    jesień to chyba najbardziej liryczna pora roku, ale i tak wolę prozaiczne lato ;)

    OdpowiedzUsuń
  10. Giga4 grudnia 2012 10:43

    Kocham ten wiersz dodatkowo jeszcze ozdobiony pięknym zdjęciem. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  11. Jo5 grudnia 2012 05:29

    kalendarzowo jeszcze jest, więc trwaj ;)

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za komentarz :-))

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)